Like-share-win

Gek word ik ervan en ik ben niet de enige. Ik was al bezig met deze blog toen er gisteravond weer een irritatiebericht in mijn timeline verscheen:

Wat is er aan de hand met Facebook? Facebook bestookt mij met vragen naar hoe het met me gaat, of er nog iets leuks gebeurd is, hoe ik me voel  en of alles goed met me is. Maar dat kunnen we beter aan Facebook zelf vragen.

Steeds vaker lees ik berichten van facebookgebruikers die het vervelend, storend of zelfs ronduit irritant vinden dat hun timeline vervuild, sorry gevuld, wordt door voorgestelde berichten van commerciële merken en like-share-win-acties van bedrijven. Ook ik heb er wel eens over gemopperd en één van mijn facebookvrienden dreigt niet alleen met ontvrienden van vrienden die alleen maar meedoen met like-share-win-acties en bedrijvenpagina’s liken, hij doet het ook. Kijk maar:

En gezien het aantal likers van dit bericht, wordt zijn actie gewaardeerd en zijn er vast meer die zich ergeren aan het hoeveelheid reclame op Facebook.

Leuk voor bedrijven natuurlijk, want zij krijgen op deze manier naamsbekendheid, bouwen een schare fans op die misschien wel klant worden en die als ambassadeur van jouw merk, reclame voor je maken. Dat scheelt natuurlijk veel geld. En wat is er nu mooier dan dat je fans en je klanten een goed woordje voor je doen? Het effect van mond-op-mond-reclame is alom bekend.

Het is alleen minder leuk voor de timeline van je vrienden. Want jouw like-en-share-gedrag kan zichtbaar zijn in de timeline van je vrienden en als je een paar keer per week een avondje zit te facebooken en alles liket wat je leuk vindt en als al je vrienden dat doen, dan kun je je vast wel voorstellen van hoe die timelines er uit kunnen gaan zien.

Om de proef op de som te nemen heb ik vanavond eens gekeken wat er zoal op mijn timeline verscheen. Dat leverde het volgende plaatje op:

Drie like-share-win-acties, vier likes voor bedrijven, waarvan twee keer voor H&M. Ironisch genoeg besloot is van de week zelf eens kritisch door de lijst met likes van mezelf te gaan en ‘unlikete’ ik tijdens deze opschoonactie H&M . Beetje verbaasd was is ik dus wel toen ik vanavond wéér H&M in mijn timeline tegenkwam. Daar kunnen de betreffende likers niets aan doen. Maar toch.

Zeker zes berichten dus die commercieel gerelateerd zijn. Daar komen de (gemanipuleerde) foto’s, filmpjes, stripjes en berichten over zielige dieren en andere hoaxs nog bij.

Jammer. Want ik zie  Facebook als een kanaal om te zien en te lezen wat vrienden (die ver weg wonen) beweegt, wat ze meemaken en wat ze leuk vinden. Ik kan nu op de hoogte zijn van dagelijkse beslommeringen zonder uren durende telefoongesprekken. Nee, gewoon even snel een foto of berichtje liken of erop reageren en je weet wat er speelt in hun leven. Bellen en afspreken gebeurt natuurlijk evengoed wel. Facebook zorgt hier voor verdieping van de vriendschap en vaak bespreken we de facebookdingetjes ook nog even.

Ik weet natuurlijk ook wel dat ik kan aangeven wie ik wel en niet wil zien in mijn timeline en ik weet natuurlijk ook dat bedrijven en merken massaal op Facebook actief zijn en graag willen dat je hun fanpagina liket. Want daar zit immers de doelgroep. Wat ik in mijn timeline zie gebeuren is dat er steeds minder mensen privédingetjes delen en steeds minder vertellen over wat hen bezig houdt. Steeds meer wordt Facebook een kanaal van het delen van vaak flauwe plaatjes, filmpjes en commerciële berichten met als doel iets te winnen. Hoe lang zal het duren voordat men massaal stopt en / of op zoek gaat naar een ander social media- kanaal dat de commercie nog niet massaal omarmd heeft?

Tot slot, wat jullie niet kunnen zien en wat ik wel weet. Het mopperbericht werd geplaatst door een man, net als het ontvriendbericht. De like-share-win-berichten en de like-berichten zijn afkomstig van vrouwen en de ‘slachtoffers’ van het ontvriendbericht zijn ook vrouwen. Slechts een klein aantal, zou het een bevestiging zijn van een vermoeden?