Verbinding

Voorjaar 2010 werd ik doorgelicht. Ik deed allerlei testen en onderzoeken. Om te kijken wat mijn sterke en zwakke punten zijn, wat ik belangrijk vind en dat soort dingen.

Daar kwam onder andere uit dat ik gericht ben op relaties. Ik vind relaties, goede relaties, heel belangrijk. Als de relatie goed is en goed voelt, kan ik verder. Een eyeopener. Ik had het zelf nooit zo gezien, maar nu, een paar jaar ouder en wijzer, denk ik wel dat het waar is. Ik voel graag verbondenheid met iemand. Bij collega’s vind ik het soms jammer als ze weinig vertellen over hun privéleven. Juist door te vertellen over wat je privé bezighoudt, kan ik iemand écht leren kennen en begrijpen. Het maakt het zakelijke leven menselijk. Praten over je privéleven maakt toegankelijk. Er is altijd wel een vorm van herkenning waarin je elkaar kunt vinden. En dat is dan weer goed voor de relatie.

Eind februari 2012 kwam ik al struinend door de kasten van de bieb in de stad een boekje tegen. Ubuntu!, heette het. “Een inspirerend verhaal over de Afrikaanse traditie van teamwork en samenwerking”, luidde de ondertitel. Deze woorden treffen mij, net als de achterflap: “ik ben omdat wij zijn”. Het geeft mij een gevoel van verbondenheid. Ik neem het boek mee, lees het thuis in één adem uit en ik ben geraakt. Geraakt door de mogelijkheden die mensen hebben als ze zich verbinden met andere mensen en zich afhankelijk op durven stellen van anderen. Vertrouwen hebben in elkaars kwaliteiten, specialiteiten, deze erkennen en gebruiken. Alle mensen zijn immers met elkaar verbonden: ik ben omdat wij zijn. Ook (of juist?) op de werkvloer.

December 2013. Pakjesavond bij oma loopt ten einde. Broer belt met ‘breaking news’ dat Nelson Mandela is overleden. We schakelen direct naar de nieuwsrubrieken, maar we kijken nauwelijks. Het is geen verrassing, het maakt wel indruk. In de dagen die volgen, worden de herinneringen aan zijn vrijlating, aan het samen met mijn vader uitschrijven van de songtekst van het anti-apartheidlied Gimme hope Jo’anna  (van Eddy Grant, 1988) steeds scherper. Ik kijk de herdenkingsbijeenkomst met de speech van Obama en de begrafenis terug en besef steeds meer wat een ontzettend bijzondere man Nelson Mandela was en wat een bijzonder continent Afrika is. Scrollend door mijn timeline op twitter komt ik deze tweet tegen: “Qunu is het nieuwe Ubuntu …”, ook Nelson Mandela ‘was’ Ubuntu.

Daar valt de verbinding: relaties, menselijkheid, gelijkwaardigheid, gemeenschap(pelijk), respect.

Ik ben omdat wij zijn. Ubuntu.