Trein Vuur Dageraad
Ik wil iets schrijven over hoe mooi en geweldig de allereerste try-out Trein Vuur Dageraad van Spinvis gisteravond in de Verkadefabriek in Den Bosch was. Maar het lukt niet. Het is niet in woorden te vatten. Het was betoverend mooi, ik verloor mijzelf in de verhalen en de beelden. Ik luisterde met mijn hoofd schuin, ademloos, terwijl mijn handen op mijn dijbeen trommelden. Ik playbackte de teksten meestal. Het is toch theater en ik zat vooraan. Mijn voeten schommelden op de maat. Zo mooi. En ik wil nog een keer. Om het gevoel opnieuw te vangen, helemaal in de verhalen te kruipen, mijn eigen verhalen te maken met de woorden van Spinvis. Verhalen die elke keer anders zijn, want de woorden van Erik de Jong zijn eigenlijk helemaal niet te vangen. Elke keer als ik luister hoor ik iets anders en maak ik een ander verhaal met andere beelden in mijn hoofd. Wanneer is het 28 april? Want zolang moet ik nog wachten tot het album Trein Vuur Dageraad uitkomt. Ondertussen staat Hallo Maandag op repeat.
“Hallo maandag, hallo mei,
Hallo uitzicht, hallo tijd
Draag mijn kleren, neem mijn hart
Welkom weemoed, welkom storm
Hallo schaduw op de grond
Van wat nog moet en zal
En alles wat nog komt”