Profileren?
Het zingt al een paar maanden in mijn hoofd. Soms zachtjes sluimerend, soms harder als ik me weer eens zit te ergeren. Tijdens mijn vakantie hoorde ik hem eigenlijk helemaal niet, maar bij terugkomst des te luider. Ik moest er maar eens iets over gaan zeggen. Want ik krijg er een haastig en opgejaagd gevoel van.
En dat deed ik. Op twitter:
“Scrolt voor het eerst sinds een week of drie weer door de Twitter TL en krijgt daar een gehaast gevoel van. #nietfijn”
“Dat geprofileer van iedereen staat me tegen. Of volg ik de verkeerde mensen?”
En dat gaf reacties. Niet iedereen herkent het, anderen worden ‘alleen maar’ onrustig van het door ‘gespeelde’ experts ‘schuiven’ van ‘dozen’ met rijtjes tips, trics en essentiële dingen om … te bereiken.
Precies om die dozen gaat het. Iedereen deelt de honderden blogposts over hun vakgebied die dagelijks verschijnen. Ze geven mij het gevoel dat als ik bij wil blijven, ik al deze blogposts ook moet lezen. En moet delen. Want als je kennis deelt, word je gezien als kenner en dat willen we toch allemaal: erkenning? Toch?
Maar wacht even? Wil ik dat ook? Wil ik gezien worden als kenner, wil ik mij wel profileren als iemand die kennis heeft over social media, communicatie, online (want als ik blogs en artikelen deel, gaan ze over deze onderwerpen)? En als dat zo is, wil ik twitter daar dan voor gebruiken? En als dat zo is, is Linkedin dan niet het aangewezen kanaal om dat te doen?
Ik besluit dat profileren bij Linkedin hoort. Al ben ik daar nog niet zo goed in. Ik vind het namelijk erg moeilijk om over mezelf te zeggen dat ik ergens goed in ben. Ik deel veel liever blogs omdat ik ze interessant vind, omdat ik daarvan leer. Ze geven mij bepaalde inzichten. En die inzichten wil ik delen. Als doorgever, en misschien dan wel als dozenschuiver. Niets meer en niets minder.
Als ik dit voor mezelf heb vastgesteld, geeft dat weer wat rust. Om deze innerlijke rust te bewaren ga ik er gemakshalve vanuit dat anderen blogs, nieuws en kennis delen om dezelfde reden als ik. Dus niet met het primaire doel van ‘Kijk mij eens kennis van zaken hebben’. Ik heb besloten me hierdoor niet meer te laten opjagen.
En dan afgelopen maandagavond. Via facebook stuit ik op een ’blog met een grapje’. Ik hou van grapjes, dus klik ik door en lees ik door. In mijn naïviteit dacht ik dat iedereen die blogs deelt, hij dat doet nadat hij deze blogs gelezen heeft, dat hij de inhoud ervan waardevol vindt en het daarom wil delen. Maar dat hoeft dus helemaal niet waar te zijn. Er zijn allemaal tooltjes (bots) en zo die voor automatische (re)tweets zorgen van blogs die helemaal niet gelezen zijn. En dat laat dit blog zien. Gelukkig vallen de resultaten mee.
Al zullen er altijd wel tweeps zijn die een automatische (re)tweeter inzetten om te kijken wat interessant genoeg is om zelf te lezen. Hoe vaker een tweet met een blog erin weer geretweet wordt, hoe interessanter en lezenswaardiger dat artikel is.
Dat doe ik niet. Ik deel blogs over onderwerpen die ik interessant vind. Social media, communicatie, storytelling, community management, branding, marketing, engagement etc. Daarnaast deel ik (zoals gelukkig heel veel tweeps die ik volg ook doen!) wat mij persoonlijk bezighoudt. Op dit moment is dat, nou ja, dat lijkt me duidelijk.