De zomer voorbij?
14 juli 2013. Het is volop zomer en ik ben op vakantie. In Frankrijk. Ergens in de buurt van de Pont du Gard en het borrelt. In mijn hoofd. Want nog helemaal los ben ik nog niet. In mijn hoofd borrelen en bubbelen schrijfsels die ik wel op moet schrijven. Bij gebrek aan een fatsoenlijke internetverbinding (prima!) is publiceren van mijn schrijfsels niet aan de orde. Tenminste, niet tijdens de vakantie. Wellicht later.
Ik vertrouwde het nu volgende schrijfsel toe aan het in de Intermarché op de kop getikte schrift op A4-formaat. Met ruitjespapier. We waren voor een week of drie onafscheidelijk, al beschreef ik het slechts eenmalig. Ik ging toch liever typen op de tablet.
Aan het begin van wat zich later als een heerlijke lange zomer ontpopt, vroeg ik me af wat ‘De zomer voorbij’ betekent:
De zomer voorbij? Wat betekent deze kreet eigenlijk? Het is de naam van een tv-programma dat al een poosje op de buis is als Nederland weer terug is van vakantie, dat weet ik. Die titel heb ik nooit begrepen. Wat betekent dat zinnetje? Analoog hieraan ken ik alleen ‘de schaamte voorbij’ en als ik daaraan denk, zie ik veel te dikke mannen en vrouwen voor me, in een veel te strakke zwembroek of bikini, die laatste liefst wit met goudkleurige decoraties, die, inderdaad, de schaamte voorbij zijn, en hun vaak (veelvuldig) getatoeëerde lijf in het zwembad laten plonzen. Ik kan me toch niet voorstellen dat Jan Smit en zijn Volendamse TROS-consorten dit beeld willen oproepen bij dit programma. Alhoewel … naïviteit is mij niet vreemd.
Zou het dan betekenen dat de zomer voorbij is en dat we alleen nog de herinneringen van de vakantie hebben? Dan mis ik het woord ‘is’: de zomer IS voorbij. Maar ja, dat klinkt zo definitief. Het liefst houden we dat zomerse gevoel vast tot februari, als de eerste sneeuwklokjes de lente aankondigen. Daar helpt een tv programma als ‘De zomer voorbij’ natuurlijke goed bij. Gevuld met bekende Nederlandse zangers en zangeressen die op populaire vakantiebestemmingen een feestje bouwen. Met Nederlanders.
Bij de start van het nieuwe tv seizoen is ook mijn zomervakantie voorbij. Maar om dat zomerse gevoel vast te houden kijk ik geen tv. Ik klik nog eens door de foto’s, nippend van mijn wijntje, meegenomen uit Frankrijk, dan wel Spanje. Zo duurt de zomer eeuwig en is het zo weer zomer.
Wat heerlijk om dit weer terug te lezen. Als ik mijn ogen dicht doe, zie ik mezelf voor mijn tentje zitten, schrijvend en wel, in het laatste licht van de zomerse zon, na een heerlijke dag vakantie vieren.
Vanavond begint weer een nieuwe reeks ‘De zomer voorbij’, zag ik net. Ik hoef jullie natuurlijk niet te vertellen dat de zomer nog lang niet voorbij is. Ik zit hier in de schaduw (want in de zon is het te warm) van druivenbladeren, onder flinke druiventrossen in onze eigen tuin mijn inspiratie om te zetten in daden. En ik geniet. Van de zomer. Die is nog lang niet voorbij.
En vanavond? Voor mij geen tv-avond, maar een heerlijke zomeravond in de tuin.